Pierwsza pisemna wzmianka na temat miejscowości Trzebuska pochodzi z drugiej połowy XVI wieku. Pojawia się ona w dokumentach stanowiących wykaz podatkowy. Właścicielem wsi, a także sąsiadujących z nią osad, był Jan Pilecki z Pilczy. Później wioska wielokrotnie zmieniała swoich administratorów. Pierwotnie miejscowa ludność pozostawała rozdzielona pomiędzy dwie różne parafie z siedzibami w Nienadówce oraz Sokołowie Małopolskim. Dopiero na początku XX wieku wśród lokalnej społeczności pojawiły się pierwsze myśli o utworzeniu odrębnej wspólnoty. Był to czas, w którym rozebrano stary, drewniany kościół w Nienadówce. Pozyskane z jego pozostałości materiały wykorzystano do budowy wiejskiej kaplicy. Obiekt wyposażono częściowo w elementy pochodzące z wystroju zburzonej świątyni. Już w latach 20. ubiegłego stulecia pojawiły się głosy, aby powiększyć kapliczkę, by dało się w niej bez przeszkód odprawiać liturgię. Przedsięwzięcia tego nie udało się jednak zrealizować.
W 1970 roku w jednym z domów stojących w wiosce otwarto punkt katechetyczny. Inicjatorem tej zmiany był ówczesny nienadowski proboszcz, ks. Edward Stępka.
Dwa lata później ks. biskup przemyski Ignacy Tokarczuk wydał oficjalną zgodę na prowadzenie nauk religii chrześcijańskiej we wspomnianym przybytku. Wkrótce po tym wydarzeniu mieszkańcy rozpoczęli starania o budowę własnego kościoła. Nie było to zadanie łatwe, bowiem zdobycie wymaganych zezwoleń utrudniały komunistyczne władze. Ostatecznie w 1982 roku ruszyły prace konstrukcyjne, które prowadzono etapami aż do 1986 roku. Przez dwa lata powstały gmach pełnił funkcję filialnej świątyni przynależącej do ośrodka duszpasterskiego w Sokołowie Małopolskim. Po tym okresie, w lipcu 1988 roku w Trzebusce erygowano samodzielną parafię. Jej pierwszym proboszczem mianowano ks. Zygmunta Mularskiego. Duchowny doprowadził do utworzenia cmentarza oraz urządzenia plebani. Zmiany we wspólnocie zaszły także na początku obecnego stulecia. Przekształcono wystrój prezbiterium, zakupiono dodatkowe ławki i założono ogrodzenie.
Od 2007 roku świątynia była poddawana licznym remontom. Do najważniejszych
z nich należą: wystrój ołtarza – fuzing - projektu Anny Szpecht; witraże zaprojektowane przez p. Bolesława Szpecht a wykonane przez firmę Zarzyckich z Krakowa; nowa granitowa posadzka. Kościół też został podany termomodernizacji w ramach której wykonano nową elewację. Odmalowano dach, a wokół kościoła został położony chodnik procesyjny. Oprócz tego odnowiono plebanię. Wszelkie inwestycje ukończono dzięki wsparciu przez fundusz narodowy a przede wszystkim hojności wiernych, którzy swoją pracą i datkami wspomagają działalność swojej parafii.
Proboszczowie:
1988-1993 - Ks. Zygmunt Mularski
1993-2003 - Ks. Roman Głód
2003-2007 - Ks. Andrzej Urban
od 2007 - Ks. Władysław Szwed
